(Ξεκινάω χρονόμετρο)

Το νιγκίρι είναι η ψυχή του σούσι, δείχνει την τεχνική του σεφ να μορφοποιήσει το ρύζι και το ψάρι σε κάτι καινούριο. 

(σταματάω χρονόμετρο)

Τόσο χρόνο χρειάζεται ένας έμπειρος σεφ για να το φτιάξει. Εκτός κι αν διαβάζεις πολύ γρήγορα ή μιλάμε για μαθητευόμενο σεφ που σημαίνει ότι χρειάζεται κοντά στα δέκα δευτερόλεπτα για ένα νιγκίρι.

Η κάθε χούφτα ρύζι πρέπει να είναι 16 γραμμάρια και το κάθε κομμάτι ψαριού 12 γραμμάρια.
Και άντε το ρύζι σιγά σιγά μπορείς να το σταντάρεις στα 15-17γρ. Το ψάρι όμως; Είναι τρομερά δύσκολο να έχεις ένα φιλέτο ψαριού που το πλάτος και το ύψος του συνεχώς αλλάζουν και εσύ να πρέπει να αλλάζεις τις γωνίες κοψίματος ώστε να κόβεις φέτες ίδιων διαστάσεων 12 γρ.

Και αφού έπιασες τη σωστή ποσότητα ρυζιού και το σωστά κομμένο ψάρι πρέπει να τα ενώσεις. Να τα πιέσεις με τα χέρια σου για να ενωθούν. Αλλά όχι πολύ και πατηθεί το ρύζι και σχιστεί το ψάρι. Ούτε λίγο όμως και πάει να το φάει ο πελάτης και διαλύσει. Να κεντράρεις το ρύζι ώστε όταν το κοιτάς από πάνω να μην φαίνεται κόκκος ρυζιού. Και όλα αυτά γρήγορα και χωρίς να κολλάνε ρύζια στα χέρια σου, το το οποίο ρύζι έχει φτιαχτεί με σκοπό να κολλάει παντού.

Τόσες φορές έγραψα νιγκίρι στο κείμενο, ας το γράψω μια φορά και όπως το προφέρουν εδώ μιας και μπορεί να ξέρουν καλύτερα: νίγκιρι.

Και εδώ είναι τα πρώτα δικά μου, μας είπε ο δάσκαλος να τα βγάλουμε φωτογραφία για να τα συγκρίνουμε με τα τελευταία.

Αναμείνατε την πρόοδο μου, όταν τελειώσει με το καλό η φοίτηση. Ανυπομονώ περισσότερο απ' όλους εγώ.